Παρασκευή 30 Ιουνίου 2023

DAMAREOS PROJECT (168, Damareos str.- Pagrati -Athens)



 

Πέμπτη 29 Ιουνίου 2023

ALPHA BUILDING IN ALIMOS

 






SURELEVATION


 Καθ΄ύψος επέκταση υφισταμένης παλαιάς διώροφης κατοικίας 

Ιλιάδος και Αττάλου στο Παγκράτι (2023)

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2022

HARIDIMOU PROJECT

 

 

ΜΕΛΕΤΗ: dmcArchitects  ΔΗΜΗΤΡΗΣ Μ. ΚΑΝΑΚΑΚΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ: Μ. & Σ. ΚΑΝΑΚΑΚΗΣ Ι.Κ.Ε.

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2020

ΜΙΚΡΕΣ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ

 

Συνέχεια ΦΑΡΑΩΝΙΚΩΝ ΑΙΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ

 


Σιδηρός οπλισμός σε βάθρο μεγάλης ανεμογεννήτριας, έτοιμο προς σκυροδέτηση, με κατηγορία σκυροδέματος C45/55.

Σιγά μετά το πέρας λειτουργίας τους, 20-25 χρόνια περίπου, να μην ασχοληθεί κανείς να τις αποξηλώσει προς αποκατάσταση του τοπίου.




Λέμε ΟΧΙ στα Φαραωνικά Αιολικά Πάρκα με τις γιγαντιαίες ανεμογεννήτριες  

Λέμε ΝΑΙ στα Αιολικά Πάρκα με ΜΙΚΡΕΣ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ, γιατί η φύση έχει μέτρο και η ομορφιά βρίσκεται στην απλότητα.

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2020

Το Ισλάμ, ο Μακρόν, ο Ερντογάν και η Ελλάδα

 Γιώργος Καραμπελιάς  (*)


Έχω επαναλάβει αναρίθμητες φορές, τα τελευταία χρόνια, πως υπάρχει ένα και μόνο αποφασιστικό ζήτημα που μπορεί να επιτρέψει μία ανατροπή των σχέσεων μεταξύ της Τουρκίας, της Ευρώπης και γενικότερα του χριστιανικού κόσμου – δυτικού και ορθόδοξου. Και αυτό δεν είναι οι οικονομικές αντιθέσεις, όπως πολλοί φαντάζονται.



Πολύ σημαντικότερο είναι η μετατροπή της Τουρκίας –κάτω από την ηγεσία του Ερντογάν– σε διεκδικητή της ηγεσίας όχι απλώς των «μουσουλμάνων» αλλά του ισλαμισμού. Και ο ισλαμισμός είναι η διεκδίκηση της κυριαρχίας των μουσουλμάνων πάνω στους υπόλοιπους πληθυσμούς. Στις δυτικές κοινωνίες, ιδιαίτερα μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001 –όπως είχε γίνει σε ένα βαθμό και στη Ρωσία μετά τον πόλεμο στο Αφγανιστάν– ο ισλαμισμός αναδεικνύεται σταδιακώς ως η κυρίαρχη εσωτερική αντίθεση των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Και αυτό το δημιούργησε η «ανέμελη», για να μην πω εγκληματική, συμπεριφορά των αρχουσών ελίτ μπροστά στην ενίσχυση των μουσουλμανικών μεταναστευτικών ρευμάτων, για λόγους αποκλειστικά οικονομικούς και εκμετάλλευσης ενός φτηνού εργατικού δυναμικού – λέγε με Μέρκελ και Ένωση Γερμανών Βιομηχάνων.

Συμπεριφορά η οποία παρέβλεπε ένα θεμελιώδες γεγονός ότι αυτοί οι πρόσφυγες και μετανάστες δεν είναι απλά κρέας για τα εργοστάσια, αλλά αποτελούν φορείς ενός πολιτισμικού προτύπου. Ενός προτύπου που όχι μόνο δεν είναι συμβατό με εκείνο των χριστιανικών χωρών αλλά τείνει αναπόφευκτα να αποκτήσει και επιθετικά, χωριστικά χαρακτηριστικά. Και αυτό καθώς η Ευρώπη, και στην Ανατολή και στη Δύση, βρίσκεται σε πληθυσμιακή αλλά και πολιτισμική και οικονομική υποχώρηση ενώ το ισλάμ ενισχύεται με ραγδαίους ρυθμούς, δημογραφικά και οικονομικά. Ούτως ή άλλως, το ισλάμ είναι από τη φύση του μία πολιτική θρησκεία, μια και έχει επεκταθεί μέσα από τη στρατιωτική κατάκτηση, ενώ ο Μωάμεθ ήταν ταυτόχρονα προφήτης και πολεμιστής, σε αντίθεση με τον «αμνό του Θεού». 

Επομένως, η αποκλειστική ταύτιση με μία θρησκεία που διαθέτει αυτά τα χαρακτηριστικά οδηγεί σχετικά εύκολα στην προσχώρηση στον ισλαμισμό, ιδιαίτερα μέσα στο «εχθρικό» και στην πραγματικότητα ανεκτικό πεδίο του χριστιανικού κόσμου και των δυτικών κοινωνιών. Εκεί η θρησκεία παύει να είναι –αν ήταν ποτέ στο ισλάμ– ένα απλό ατομικό ή συλλογικό γεγονός και τείνει να μεταβληθεί σε πολιτική ιδεολογία, δηλαδή σε ισλαμισμό. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν ξεπεραστεί ένα ορισμένο πληθυσμιακό επίπεδο και συγκροτηθούν κοινότητες αρκετά ισχυρές ως ποσοστό του συνολικού πληθυσμού. 

Αυτές οι κοινότητες τείνουν να αποκτήσουν χωριστικά χαρακτηριστικά, όπως επεσήμανε ο πρόεδρος Μακρόν, δηλαδή συγκροτούν πολιτικο-θρησκευτικές μειονότητες στο εσωτερικό των χωρών υποδοχής. Γι’ αυτό εξάλλου και δεν προσομοιάζουν καθόλου με τα μεταναστευτικά ρεύματα άλλων λαών και άλλων εποχών, όπως επί παραδείγματι των Ελλήνων, των Ιταλών ή των Ιρλανδών στις Ηνωμένες Πολιτείες, ή των Ιταλών, των Ισπανών και των Πολωνών στη Γαλλία ή τη Γερμανία. Αυτοί οι πληθυσμοί, ακόμα και όταν κρατούν μία αναφορά στη χώρα προέλευσής τους και στις παραδόσεις τους, εντάσσονται οργανικά στις χώρες υποδοχής. 

Αντίθετα, στη σημερινή συγκυρία, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να συμβεί με τους μεγάλους μουσουλμανικούς πληθυσμούς, στους οποίους ο ισλαμισμός εύκολα μπορεί να αποκτήσει πρόσβαση. Κατά συνέπεια, οποιαδήποτε σύνθεση εκεί μπορεί να γίνει εφικτή μόνο από τη στιγμή που οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί θα πάψουν να ορίζονται πολιτικο-ιδεολογικά με βάση τη θρησκευτική ταυτότητα αποκλειστικά, ή προνομιακά, και θα ορίζονται κατ’ εξοχήν με βάση τις πολιτικές ή ευρύτερες ιδεολογικές τους αντιλήψεις. 

Αυτό ήδη συμβαίνει εν μέρει, όλο και περισσότερο, μέσα στις μουσουλμανικές χώρες, όπου ο ισλαμισμός βρίσκεται ήδη σε υποχώρηση, επί παραδείγματι στις χώρες όπου κυριαρχεί επί πολλά χρόνια, όπως στο Ιράν. Όσο κι αν φαίνεται περίεργο σε πολλούς αναγνώστες, αρκεί να δει κανένας τη θεματική του νέου ιρανικού σινεμά.

Εν κατακλείδι, η ιδεολογική αλλαγή που μπορεί να κάνει ικανούς τους μουσουλμάνους να συμβιώνουν με άλλους πληθυσμούς, όταν συγκροτούν σημαντικές κοινότητες στο εσωτερικό τους, δεν έχει ακόμα πραγματοποιηθεί και προϋποθέτει τη μείωση των μεταναστευτικών ρευμάτων και μια γενικευμένη πάλη ενάντια στα χωριστικά φαινόμενα. Και αυτό το καταλαβαίνουν πλέον με οδυνηρό τρόπο οι κυβερνήσεις και οι ελίτ χωρών όπως η Γαλλία. Κατά συνέπεια, η αντίδραση του Μακρόν απέναντι στον ακραίο ισλαμισμό, που τόσες και τόσες φορές τα τελευταία χρόνια έχει αιματοκυλίσει τη Γαλλία, αποτελεί ένα σημείο τομής για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες συνολικά. 

Πέρα από τις άλλες γενικότερες συνέπειές του, το συγκεκριμένο γεγονός έχει τεράστια σημασία για την Ελλάδα, καθώς ο Ερντογάν εμφανίζεται ως ο ηγέτης του ισλαμιστικού κινήματος σε διεθνή κλίμακα· και, στον βαθμό που οι σουνίτες μουσουλμάνοι αποτελούν το 90% του μουσουλμανικού πληθυσμού παγκοσμίως, μπορεί επάξια να διεκδικεί αυτή τη θέση έναντι του μειοψηφικού σιιτικού ισλάμ των μουλάδων. Ο Ερντογάν, εμφανιζόμενος ως ο κατ’ εξοχήν υπερασπιστής του ευρωπαϊκού ισλαμισμού, οδηγείται σε άμεση αντιπαράθεση με τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και αυτοαποκλείεται σταδιακά από την ευρωπαϊκή οικογένεια, που τόσο ασύγγνωστα και μικρομπακάλικα είχε δεχθεί να εντάξει την Τουρκία στους κόλπους της. Επομένως, μία τέτοια στάση οδηγεί αναπόφευκτα –βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα– σε σύγκρουση με την Ευρώπη. Και αυτό το γεγονός μπορεί να μεταβάλει την Ελλάδα σε πραγματικό ευρωπαϊκό σύνορο, αρκεί και η Ελλάδα να δείξει πως είναι αποφασισμένη να υπερασπιστεί τον εαυτό της και την ευρωπαϊκότητά της. 

Αυτή η διαπίστωση μας καλεί κατ’ αρχάς σε μία άμεση, εδώ και τώρα, σύμπηξη στρατιωτικής συμμαχίας με τη Γαλλία. Παράλληλα, μπορεί να απαντήσει και σε όλους εκείνους που θεωρούν την είσοδο μουσουλμανικών μεταναστευτικών ροών στην Ελλάδα ως «ευκαιρία» είτε οικονομική είτε –άκουσον, άκουσον– ακόμα και «πολιτισμική». 

Εάν η Γαλλία αντιμετωπίζει αυτά τα προβλήματα, ευρισκόμενη στο κέντρο της Ευρώπης, κατανοούμε τί μπορεί να σημαίνει για την Ελλάδα μια τέτοια εξέλιξη, μια προϊούσα ενίσχυση μουσουλμανικών πληθυσμών κάτω από την αιγίδα του ισλαμισμού της Τουρκίας. Εξάλλου, ήδη, σημαντικές αραβικές χώρες, όπως η Αίγυπτος, με πλειοψηφικά μουσουλμανική ταυτότητα, απορρίπτουν τον ισλαμισμό των Αδελφών Μουσουλμάνων και του Ερντογάν και συμμαχούν μάλλον με την Ελλάδα.

 

(*) Αναδημοσίευση από

 https://www.liberal.gr/apopsi/to-islam-o-makron-o-erntogan-kai-i-ellada/331729

 

 


Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2020

«Zωντανό» μπετόν που… γεννάει νέα δομικά στοιχεία, με δομική αντοχή και βιολογική λειτουργία


Επαναστατική ανακάλυψη! Δημιουργήθηκε «ζωντανό» μπετόν που… γεννάει νέα τούβλα, με δομική αντοχή και βιολογική λειτουργία
Το τσιμέντο και το σκυρόδεμα (μπετόν) δεν έχουν αλλάξει πολύ τα τελευταία 100 χρόνια, αλλά τώρα ερευνητές στις ΗΠΑ ανέπτυξαν ένα επαναστατικό υλικό, που στην κυριολεξία ζωντανεύει το μπετόν.

 
Ιδού το “ζωντανό” μπετόν… κλείνει τις ρωγμές του και “γεννά” νέα τούβλα

Η νέα μέθοδος συνδυάζει άμμο και φωτοσυνθετικά βακτήρια για να φτιάξει ένα ζωντανό υλικό που παίρνει διάφορα σχήματα, ενώ έχει τόσο δομική αντοχή όσο και βιολογική λειτουργία. Επίσης είναι πιο φιλικό στο περιβάλλον και μελλοντικά θα μπορούσε να μειώσει το σημερινό μεγάλο περιβαλλοντικό «αποτύπωμα» της ενεργοβόρας κατασκευαστικής βιομηχανίας.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Γουίλ Σρούμπαρ, επικεφαλής του Εργαστηρίου Ζωντανών Υλικών του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Matter» (Ύλη), δημιούργησαν μια «σκαλωσιά» από άμμο και υδρογέλη, μέσα στην οποία οι μικροοργανισμοί (Synechococcus) μπορούν να αναπτυχθούν.
Η υδρογέλη συγκρατεί την υγρασία και τις θρεπτικές ουσίες, που επιτρέπουν στα βακτήρια να πολλαπλασιαστούν και -αφού απορροφήσουν αέριο διοξείδιο του άνθρακα- να ορυκτοποιηθούν, μια διαδικασία παρόμοια με αυτή που οδηγεί στο σχηματισμό των οστράκων στη θάλασσα. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα ζωντανό υλικό που φιλοδοξεί να ανταγωνιστεί τα οικοδομικά υλικά με βάση το τσιμέντο. Αν και οι ερευνητές ονόμασαν το υλικό τους «ζωντανό μπετόν», στην πραγματικότητα μοιάζει περισσότερο από άποψη αντοχής με «ζωντανός σοβάς», ενώ και τα τούβλα από το νέο υλικό δεν είναι ακόμη τόσο γερά όσο τα συμβατικά τούβλα.
«Χρησιμοποιήσαμε φωτοσυνθετικά κυανοβακτήρια για να βιο-ορυκτοποιήσουμε το ικρίωμα, ώστε αυτό είναι πράσινο. Το υλικό μένει ζωντανό και έχει κάτι από Φρανκενστάιν. Ήδη χρησιμοποιούμε βιολογικά υλικά στα κτίρια μας, όπως το ξύλο, μόνο που αυτά τα υλικά δεν είναι πια ζωντανά. Γιατί να μη τα κρατούμε στη ζωή;», δήλωσε ο Σρούμπαρ
Περίπου το 9% έως 14% των βακτηριακών αποικιών μέσα στο νέο υλικό παραμένουν ζωντανές μετά από 30 μέρες. Μάλιστα το νέο υλικό όχι μόνο είναι ζωντανό, αλλά επίσης αναπαράγεται, άρα θα μπορούσε να αποκαταστήσει μόνο του τις ρωγμές. Ακόμη κι αν κόψει κανείς ένα τούβλο του νέου υλικού στη μέση, τα βακτήρια μπορούν να δημιουργήσουν δύο νέα ολόκληρα τούβλα με τη βοήθεια λίγης έξτρα άμμου, υδρογέλης και θρεπτικής ουσίας. Ένα μητρικό τούβλο μπορεί να παράγει έως οκτώ τούβλα μετά από τρεις γενεές.
Το μπετόν είναι το δεύτερο σε κατανάλωση υλικό στη Γη μετά το νερό. Η παραγωγή τσιμέντου (πρώτης ύλης για το μπετόν) ευθύνεται για το 6% των συνολικών ετήσιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, ενώ και το ίδιο το μπετόν απελευθερώνει διοξείδιο. Η νέα μέθοδος, που έχει μικρότερο «αποτύπωμα άνθρακα», αποτελεί μια φιλική στο περιβάλλον εναλλακτική επιλογή σε σχέση με τα σημερινά οικοδομικά υλικά.


 Πώς φαντάζεστε τις μελλοντικές πόλεις;
Οι «ζωντανές» δομές και οι σχετικές κατοικίες μπορεί να μην είναι τόσο μακριά ...

Το επόμενο βήμα για τους ερευνητές είναι να εξερευνήσουν τις πολυάριθμες εφαρμογές που μπορεί να έχει το νέο υλικό. Μια δυνατότητα που θα διερευνηθεί, είναι η εισαγωγή βακτηρίων με διαφορετικές ιδιότητες στο μείγμα, ώστε να προκύψουν αντίστοιχα νέα υλικά με διαφορετικές βιολογικές λειτουργίες, όπως ικανότητες να «αισθάνονται» και να ανταποκρίνονται στις τοξίνες του αέρα. Ακόμη τέτοια υλικά μπορεί να είναι χρήσιμα για τη δημιουργία κατασκευών σε ερήμους ή σε άλλους πλανήτες όπως ο ‘Αρης, όπου υπάρχουν περιορισμένες πρώτες ύλες για οικοδομές.
«Σε τέτοια περιβάλλοντα τα νέα υλικά θα είχαν ιδιαίτερα καλή απόδοση, επειδή χρησιμοποιούν φως του Ήλιου για να αναπτυχθούν και αυξάνονται, έχοντας ελάχιστες ανάγκες για άλλο εξωγενές υλικό. Κάτι τέτοιο θα συμβεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, καθώς δεν πρόκειται να κουβαλήσουμε σακιά τσιμέντου στον ‘Αρη», δήλωσε ο Σρούμπαρ.
Η τεχνική χρειάζεται πάντως βελτίωση, καθώς τα κυανοβακτήρια χρειάζονται συνθήκες υγρασίας για να επιβιώσουν μέσα στο νέο υλικό, κάτι που δεν είναι δυνατό σε ξηρές και άνυδρες περιοχές. Γι’ αυτό οι ερευνητές προσπαθούν ήδη να δημιουργήσουν γενετικά τροποποιημένα βακτήρια, που θα είναι πολύ πιο ανθεκτικά στην έλλειψη υγρασίας, ώστε να παραμένουν ζωντανά.
Η έρευνα χρηματοδοτείται από την Υπηρεσία Προηγμένων Ερευνητικών Προγραμμάτων (DARPA) του Υπουργείου ‘Αμυνας των ΗΠΑ, η οποία προφανώς διαβλέπει και στρατιωτικές εφαρμογές στο νέο υλικό. Γενικότερα, τα «ζωντανά υλικά» (Engineered Living Materials-ELM) αποτελούν ένα νέο πολλά υποσχόμενο επιστημονικό πεδίο, καθώς «ζωντανεύουν» τα άψυχα υλικά -χάρη στην ενσωμάτωση μικροοργανισμών- έτσι ώστε η ύλη να αποκτά ικανότητες αίσθησης, επικοινωνίας και ανταπόκριση.

Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2019

H αρχιτεκτονική μπορεί να καταπολεμήσει την αλλαγή του κλίματος


Η TED σχεδιάζει  το πως η Αρχιτεκτονική μπορεί να καταπολεμήσει την αλλαγή του κλίματος 


 

Ένα από τα πολλά banners που σχεδιάζει να προωθήσει η TED σε όλο τον κόσμο!

10 Οκτωβρίου 2020: ημερομηνία έναρης αντίστροφης μέτρησης!



Η TED επισημαίνει πέντε βασικούς πυλώνες που χρειάζονται αλλαγή για να μας σώσουν από την καταστροφή: 
-ενέργεια (αειφόρος ενέργεια), 
-δομημένο περιβάλλον (αρχιτεκτονική), 
-μεταφορές (φιλικά προς το περιβάλλον οχήματα),
-τρόφιμα (πιο αποτελεσματικά συστήματα) και 
-φύση (επαναφύτευση της γης).

Η ομάδα δεν έχει ψευδαισθήσεις ότι ο κόσμος μπορεί να σωθεί ολοκληρωτικά και να επανέλθει στην καθαριότητα μιας προηγούμενης εποχής. "Δεν θα μπορέσουμε ποτέ να επιλύσουμε την αλλαγή του κλίματος", δήλωσε η Christiana Figueres , εκτελεστικός γραμματέας της Σύμβασης Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Αλλαγή του Κλίματος τον Ιούλιο του 2010. "Πρέπει να προσαρμόσουμε τη ζωή μας σε ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Επομένως, η συλλογική μας αποστολή πρέπει τώρα να είναι η δημιουργία ενός βιώσιμου περιβάλλοντος μέχρι το 2050 . "

 


TED
Σειρά συνεδρίων
Περιγραφή
Η TED είναι μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που κάνει συνέδρια με σκοπό τη διάδοση ιδεών που αξίζουν. Ξεκίνησε το 1984 με ένα συνέδριο με σκοπό να συναντηθούν άνθρωποι της τεχνολογίας, της ψυχαγωγίας και του σχεδίου· από εκεί προέρχεται και η ονομασία TED, Technology, Entertainment, Design........