Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

«Ὅλοι οἱ Ἕλληνες γνωρίζουν τὸ καλό, ἀλλὰ μόνον οἱ Σπαρτιᾶτες τὸ πράττουν!»



«λοι ο λληνες γνωρίζουν τ καλό, λλ μόνον ο Σπαρτιτες τ πράττουν!»




Σε κάποιους Ολυμπιακούς Αγώνες, προσήλθε στο Στάδιο της Ολυμπίας ένας γέροντας για να παρακολουθήσει τα αθλητικά δρώμενα… Για αρκετή ώρα αναζητούσε μία θέση για να καθίσει… μάταια όμως… καθώς το μόνο που ελάμβανε ήταν βρισιές και σκωπτικά σχόλια… 

Μόλις όμως πλησίασε στο μέρος όπου κάθονταν οι Σπαρτιάτες… ευθύς σηκώθηκαν νεαροί και άνδρες και με σεβασμό του προσέφεραν την θέση τους… 
Οι υπόλοιποι Έλληνες που βρίσκονταν εκεί, επαίνεσαν και χειροκρότησαν με ενθουσιασμό τους Σπαρτιάτες… Και τότε ο γέροντας με δάκρυα στα μάτια είπε:
«…Όλοι λοιπόν οι Έλληνες γνωρίζουν ποιο είναι το καλό… Μόνον οι Σπαρτιάτες όμως το πράττουν…»


 


«… πρεσβύτης ν λυμπί συντελουμένου το γνος προθυμούμενος θεάσασθαι καθέδρας πόρει πολλος δ πιπορευόμενος τόπους βρίζετο κα σκώπτετο μηδενς ατν παραδεχομένου· ς δ κατ τος Λακεδαιμονίους κεν νέστησαν πάντες ο παδες κα πολλο τν νδρν το τόπου κχωροντες· τν δ Πανελλήνων πισημηναμένων κρότ τ θος κα περεπαινούντων πρεσβύτης κινήσας πολιόν τε κάρη, πολιόν τε γένειον κα δακρύσας «ομοι τν κακν» φησν… 
«ς παντες μν ο λληνες πίστανται τ καλά… χρνται δ’ ατος μόνοι Λακεδαιμόνιοι…» 
[
Πλουτάρχου, «Διάφορα τν ν τος Λάκωσιν δόξων ποφθέγματα…», 235c




λοι μας τό γνωρίζουμε τό καλό;
Ποιοί πό μς τό πράττουν μως;
Μήπως χάσαμε ν τελς τούς Σπαρτιτες;
μήπως πρέπει νά τούς ναστήσουμε μέσα μας;