Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ ΤΟ ΠΩΓΩΝΙ


ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ ΤΟ ΠΩΓΩΝΙ
Γράφει ο Δημήτρης Μ. Κανακάκης

Ερήμωση δημιουργεί στον ακριτικό μας Δήμο, ελέω Μνημονίων και Καλλικράτη, το κλείσιμο των Δημόσιων Υπηρεσιών, η μεταφορά Τραπεζών, το κλείσιμο των Καταστημάτων των ΕΛΤΑ, οι καταργήσεις-συγχωνεύσεις σχολείων και αστυνομικών σταθμών και τόσα άλλα που ζούμε καθημερινά.
Με την υλοποίηση του Καλλικράτη, η Πολιτεία προχώρησε σε πολιτικές συγχωνεύσεων και καταργήσεων Δημόσιων Υπηρεσιών, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες των περιοχών, οι ανάγκες και οι συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων κάθε περιοχής όπως του ακριτικού Δήμου μας, αποδυναμώνοντας συνολικά τα χωριά μας, επιταχύνοντας την ερήμωση και την εγκατάλειψη τους, περιορίζοντας την απρόσκοπτη και χωρίς ταλαιπωρία εξυπηρέτηση των κατοίκων, αυξάνοντας τα κοινωνικά και οικονομικά κόστη, δημιουργώντας συνθήκες αποξένωσης και ανασφάλειας με αποτέλεσμα την υποβάθμιση συνολικά της περιοχής και της ποιότητας ζωής των κατοίκων.
Με μια Δημοτική Αρχή που όχι μόνο αδιαφορεί για όλες αυτές τις πολιτικές αλλά που καθολικά τις επικροτεί μεθοδεύοντας και την εφαρμογή τους και με μια αντιπολίτευση που κάνει ότι δεν καταλαβαίνει αλλά τις σιγοντάρει άλλοτε φανερά και άλλοτε εν κρυπτώ, οι τοπικές κοινωνίες του Πωγωνίου αποδυναμώνονται στο να δώσουν λύσεις και να δημιουργήσουν προϋποθέσεις στήριξης ενός σχεδίου ανάπτυξης. Είναι δε πασιφανές ότι μειώνεται στο έπακρον η εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στους θεσμούς της Πολιτείας.
Το κλείσιμο των Δημόσιων Υπηρεσιών, η μεταφορά Τραπεζών, το κλείσιμο των Καταστημάτων των ΕΛΤΑ αναγκάζουν τους λιγοστούς κατοίκους των χωριών μας να μετακινούνται στα Γιάννενα για να εξυπηρετηθούν.
Το κλείσιμο και οι συγχωνεύσεις των σχολείων μας έχει αρνητικές κοινωνικές συνέπειες όπως η ερήμωση των χωριών μας και η αύξηση της μαθητικής διαρροής, ιδίως σε οικογένειες χαμηλού εισοδήματος που δεν έχουν δυνατότητα μετεγκατάστασης.
Δεν έπρεπε να έχει γίνει ούτε να γίνει καμία συγχώνευση σχολικής μονάδας στις παραμεθόριες περιοχές «γιατί εκτός των άλλων το σχολείο στις μικρές αυτές κοινωνίες αποτελεί κοιτίδα πολιτισμού».
Δεν θα επιτρέψουμε στο Δήμο μας καταργήσεις-συγχωνεύσεις σχολείων και θα αγωνισθούμε για την επαναλειτουργία των ήδη κατηργημένων – συγχωνευμένων σχολείων όλων των βαθμίδων έστω και αν χρειαστεί να επωμισθεί ο Δήμος το οικονομικό κόστος.
Κόστος το οποίο μπορεί να καλυφθεί σε μεγάλο βαθμό από την οικονομία που θα προκύψει από την ελάττωση των μετακινήσεων των μαθητών και την κατάργηση των επιπρόσθετων λειτουργικών εξόδων που απαιτεί το «κεντρικό σχολείο».
Στη κατάργηση των φυλακίων του Στρατού, στη κατάργηση των Αστυνομικών Σταθμών, στην αποδυνάμωση της Αστυνομίας οφείλεται η διαπιστωμένη κλιμακούμενη έξαρση της παραβατικότητας και της εγκληματικότητας στον ακριτικό Πωγώνι μας που οφείλεται στην αθρόα ανεξέλεγκτη είσοδο μεταναστών από την γειτονική Αλβανία, σε συνδυασμό με την αδυναμία της πολιτείας να προστατεύσει την ζωή, την ασφάλεια και τις περιουσίες των κατοίκων της παραμεθόριας περιοχής μας.
Δεδομένου ότι, η κατάσταση έχει επιδεινωθεί και έχει καταστεί ανεξέλεγκτη μετά την αποψίλωση και την κατάργηση των αστυνομικών και στρατιωτικών δυνάμεων που είναι υπεύθυνες για τη φύλαξη των συνόρων έχει δημιουργήσει αισθήματα φόβου , ανασφάλειας , αλλά παράλληλα και οργής και αγανάκτησης στην τοπική κοινωνία μας που εκτιμά ότι η πολιτεία τους έχει ξεχάσει και τους θεωρεί πολίτες Β΄ κατηγορίας.
Μετά το τραγικό έγκλημα στη Κακαβιά που αφορά στη δολοφονία δύο ηλικιωμένων συμπολιτών μας το Δημοτικό Συμβούλιο αφ’ ενός αποφάσισε ομόφωνα να εκδώσει ψήφισμα και αφ’ ετέρου προχώρησε σε μια χλιαρή «συγκέντρωση διαμαρτυρίας» για την ενίσχυση της ασφάλειας των συνόρων και της μεθόριας περιοχής…και μετά «σιγή», «νηνεμία» και «όλα καλά» μέχρι το επόμενο τραγικό συμβάν.
Όλοι όσοι κατοικούμε στα ακριτικά χωρία του Πωγωνίου και περισσότερο οι κάτοικοι των μικρών χωριών, των «μιας χούφτας» κατοίκων, γνωρίζουμε το πόσο σημαντικά είναι τα μικρά παραδοσιακά καφενεία μας που αποτελούν τα μοναδικά, ίσως, κοινωνικά κέντρα και τα οποία κινδυνεύουν να κλείσουν με την μεταφορά της ασφάλισης των ιδιοκτητών τους από τον ΟΓΑ στον ΟΑΕΕ με τις υπέρογκες για τα εισοδήματα τους κρατήσεις, που θα έχουν σαν αποτέλεσμα το κλείσιμό τους και την περαιτέρω ερήμωση του τόπου μας.
Εμείς, η σιωπηλή κοινωνία θα αγωνιστούμε για μια Αυτοδιοίκηση στην υπηρεσία του Δημότη που με συνεπή αντίσταση στις πολιτικές του Καλλικράτη και των μνημονίων και σε όλες τις πολιτικές που καταστρέφουν τους πυλώνες της οικονομικής - και όχι μόνον- ανάπτυξης και ανασυγκρότησης της περιοχής μας.
Μια Αυτοδιοίκηση που θα λάβει όλα εκείνα τα μέτρα, χωρίς εξαρτήσεις από συμφέροντα, που θα οδηγήσουν στην ανάπτυξη τον Τόπο μας, με στήριξη και αλληλεγγύη στον δημότη που εξαθλιώνεται από τις μνημονιακές πολιτικές και την απουσία κάθε κοινωνικής πρόνοιας, με συμμετοχή του πολίτη σε όλα τα στάδια επιλογής και επεξεργασίας προγραμμάτων, μέσα από διαφανείς διαδικασίες, όλα στο φώς, που με τη χρηστή εκμετάλλευση του πλούτου του Πωγωνίου στα πλαίσια μιας ήπιας Βιώσιμης Ανάπτυξης, θα έχει σαν αποτέλεσμα την παλιννόστηση των Πωγωνησίων, από τα αστικά κέντρα της ανεργίας, της φτώχειας, της ύφεσης και της ανέχειας στον τόπο τους, το Πωγώνι.
Δημήτρης Μ. Κανακάκης
Αρχιτέκτων Μηχανικός
Κάτοικος Πωγωνίου

Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013

Θεόδωρος Μαντούβαλος – Καπετάν Ταΰγετος



Θεόδωρος Μαντούβαλος – Καπετάν Ταΰγετος

Ο Θεόδωρος Μαντούβαλος, από τους Μπουλαριούς της Μάνης, ήταν λοχίας του Ελληνικού στρατού, όταν φλεγόμενος από την επιθυμία να πολεμήσει τους Βουλγάρους κομιτατζήδες κατατάχθηκε ως οπλαρχηγός στο σώμα του καπετάν Γέρμα (Νικόλαος Τσοτάκος).

Ο καπετάν Ταΰγετος πήρε μέρος στη φονική μάχη του Καλογερικού (Λοσνίτσας) στις 16 Ιουλίου 1907 και κατά τη διάρκεια της μάχης μετέφερε μαχόμενος το βαριά τραυματισμένο αρχηγό του προσπαθώντας να τον διασώσει. Τραυματίστηκε σε πολλά σημεία του σώματός του από τις Τουρκικές σφαίρες και έπεσε θανάσιμα τραυματισμένος και λιπόθυμος, ενώ ο αρχηγός του ήταν νεκρός.

Τραυματισμένος βαρύτατα μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Κοζάνης και μετά από πολύμηνο θεραπεία στο πολιτικό νοσοκομείο Μοναστηρίου, διευθυντής του οποίου ήταν ο Έλληνας γιατρός Αγγελόπουλος, ο οποίος είχε προφέρει μεγάλες υπηρεσίες στους αντάρτες Έλληνες τραυματίες.
Ο καπετάν Ταΰγετος αν και με πλήρη αχρηστία του αριστερού του χεριού, δραπέτευσε και κατέφυγε στο Ελληνικό προξενείο, όπου με τη βοήθεια του πρόξενου Δημαρά κατέφυγε σε Ελληνική οικογένεια, ενώ ο γιατρός Αγγελόπουλος συνέχισε τη θεραπεία του. Μετά την ανακήρυξη του Τουρκικού Συντάγματος και την αμνηστία των πολιτικών αδικημάτων, μεταφέρθηκε στο 2ο στρατιωτικό νοσοκομείο, νοσηλευόμενος για μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι την αποθεραπεία του.
Στη συνέχεια, αν και ήταν σε τιμητική διαθεσιμότητα, επανήλθε εθελοντικά και πολέμησε ως αξιωματικός στις μάχες του Ελληνοτουρκικού και Ελληνοβουλγαρικού πολέμου, όπου τραυματίστηκε σοβαρά στο στήθος στη μάχη του Πετσόβου (1912-1913).
Ο Θεόδωρος Μαντούβαλος κατά το Βορειοηπειρωτικό αγώνα το 1914, αν και πάλι βρισκόταν σε τιμητική διαθεσιμότητα, οργάνωσε σώμα 60 εμπειροπόλεμων Μανιατών και ως αρχηγός τους δρα στη περιοχή του Αργυροκάστρου.
Προάγεται στο βαθμό του Ταγματάρχη και διορίζεται από τη κυβέρνηση της Β. Ηπείρου πολιτικός και στρατιωτικός Διοικητής Αργυροκάστρου – Πρεμετής.
Έλαβε μέρος σε πολλές μάχες και παρέμεινε πολιτικός και στρατιωτικός Διοικητής μέχρι τις 18 Οκτωβρίου 1914, που παρέδωσε τη περιοχή και το τομέα του στον Ελληνικό στρατό, ο οποίος παρέλαβε τη Β. Ήπειρο από το στρατό της Αυτονόμου Βορείου Ηπείρου.
Ο Θεόδωρος Μαντούβαλος πέθανε στην Αθήνα στις 18 Μαρτίου 1945 με το βαθμό του Υποστράτηγου και μοιρολογήθηκε με το παρακάτω απόσπασμα:

«…Πουλάκια μ’ άγρια κ’ ήμερα
μην καλαϊδήστε σήμερα
και μην πετάτε αψηλά
τι χάνετε ένας βασιλιάς
πο’ ‘ργαζότανε για την Ελλάς.
Που είσ’ ακριβέ μου Θοδωρή,
που ήσουν μεγάλη κεφαλή
κ’ είχες ολόχρυση στολή,
όπου εφώναζες Εμπρός!
να ξετοπίστε τον οχτρό.

Ήρωα και αγωνιστή
και άριστε πολεμιστή,
πο’ πήδας τα προχώματα,
κι’ όντας εφώναζες Εμπρός!
έσκιζ’ η γη κι’ ο ουρανός,
κι’ όντα ‘λεες βήμα ταχύ,
εχιώτα ουρανός κ’ η γη…»
 http://www.mani.org.gr/istor/mak/taigetos_th_mantouvalos.htm

Τετάρτη 7 Αυγούστου 2013

Η Μάχη του Δυρού: Η Μάχη της Μανιάτισσας- 1826



H Μάχη του Δυρού: Η Μάχη της Μανιάτισσας- 1826
«…εγώ είμαι η βέργα του Διρού κι όσα με βρούσι τα μπορού...»



Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΔΥΡΟΥ:  Όταν οι Μανιάτισσες… θέρισαν τους κατακτητές
 Οι δραπανιφόρες Μανιάτισσες κατέσφαξαν τις ορδές του Ιμπραήμ ο οποίος είχε επιχειρήσει απόβαση 2000 περίπου ανδρών στον κόλπο του Δυρού για να πλαγιοκοπίσει την δύναμη των Μανιατών που αντιμετώπιζαν άλλη απόβαση του Ιμπραήμ στη Βέργα του Αρμυρού.
– «Με τα δρεπάνια κόψασι κι’ όλους τους εθερίσασι»
 Η νίκη στο Δυρό με τις Μανιάτισσες πρωταγωνίστριες και των Μανιατών στη Βέργα του Αρμυρού κατά του Ιμπραήμ Πασά που κατάκαιγε την Πελοπόννησο το 1826 ήταν καταλυτική για την εδραίωση της ελληνικής επανάστασης. Της επανάστασης που ξεκίνησε από τη Μάνη στις 17 του Μάρτη 1821 με δοξολογία στη ιστορική εκκλησία των Ταξιαρχών στην Αρεόπολη από τους Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Τσαλαφατίνο, Νικηταρά και άλλους Μανιάτες οπλαρχηγούς.

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΝΑΚΑΚΗ ΣΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟ



 Δικαίος Κανακάκης-καθηγητή Γαλλικής

Ο πρόγονός μας Δικαίος Κανακάκης, γνωστός σ΄ εμάς τους συγγενείς του και τους συντοπίτες μας ως ο «Γάλλος», ήταν γνωστός για τα «Βενιζελικά» του αισθήματα τα οποία εκφράζει και στην παρακάτω επιστολή του προς τον Ελευθέριο Βενιζέλο.

Επιστολή του καθηγητή Γαλλικής του Β’ Γυμνάσιου Αθηνών Δικαίου Κανακάκη προς τον Ε. Βενιζέλο με την οποία αποφαίνεται για τα αίτια των εκλογικών ηττών του Βενιζέλου στις εκλογές του 1920 και του 1933 και προτείνει τρόπους αντιμετώπισης
Αθήνα, 7 Δεκεμβρίου 1933
Πηγή: Μουσείο Μπενάκη~Αρχείο Ελευθερίου Βενιζέλου~Φάκελος 399~074













Πέμπτη 6 Ιουνίου 2013

7+1 θεραπευτικά βότανα για καλύτερη ζωή

7+1 θεραπευτικά βότανα για καλύτερη ζωή


Πολλά από αυτά τα έχουμε ήδη στα ντουλάπια με τα μπαχαρικά και τα αφεψήματά μας. Γνωρίζουμε, όμως, όλες τους τις θαυμαστές ιδιότητες; Και γιατί να μην κάνουμε το δικό μας κήπο; Αυτά τα «πράσινα φάρμακα» μπορούμε όλοι να τα μεγαλώσουμε, οικολογικά και οικονομικά, ακόμα και στο μικρότερο μπαλκονάκι. Με λίγο νερό, λίπασμα και ήλιο, έχουμε το φυσικό μας φαρμακείο, αλλά και τέλεια αρωματικά/μυρωδικά για τα φαγητά, τις ντουλάπες και το μπάνιο μας. Ή ακόμα και τη γάτα μας!
ΕΧΙΝΑΚΕΙΑ: Πωλείται στα φαρμακεία σε κάψουλες, ταμπλέτες, αλοιφές, σιρόπια, βάμματα και εκχύλισμα. Είναι πλούσια σε φαινόλες, που περιέχονται στα περισσότερα φρούτα και λαχανικά και προστατεύουν από πολλές μολύνσεις και από την ηλιακή ακτινοβολία, χάρη στην ισχυρή αντιοξειδωτική τους δράση. Όμως, γιατί να μην έχουμε τη δική μας εχινάκεια στο μπαλκόνι; Γίνεται όμορφο λουλούδι, οπότε το στολίζουμε κιόλας. Και όλα τα μέρη του είναι αντι-ιικά και αντιμικροβιακά. Μπορούμε να αποξηράνουμε τα λουλούδια και τα φύλλα του και να τα αποθηκεύσουμε σε γυάλινα βάζα σε σκοτεινό μέρος. Όταν αισθανόμαστε ατονία ή μας κυνηγάει κρυολόγημα, φτιάχνουμε αφέψημα και πίνουμε τουλάχιστον 3 φλιτζάνια καθημερινά, μέχρι να δυναμώσουμε.
ΧΑΜΟΜΗΛΙ: Αυτό το ταπεινό βότανο είναι ιδανικό για ερεθισμένο στομάχι, δυσπεψία, ενώ καταπραΰνει και τους κολικούς. Είναι σούπερ καλό και για τους ερεθισμούς του δέρματος ως αντισηπτικό. Σε χλιαρή κομπρέσα, είναι ιδανικό για ευαίσθητα σημεία όπως στην περιοχή γύρω από τα μάτια ή τα γεννητικά όργανα. Επίσης είναι το Α και το Ω για τα νεύρα, αφού χαλαρώνει την ένταση και βοηθά στην αϋπνία.
ΔΕΝΔΡΟΛΙΒΑΝΟ: Ως αφέψημα, βελτιώνει τη μνήμη και βοηθά στη συγκέντρωση. Επίσης βελτιώνει τη διάθεση, ενώ γλυκαίνει και την αναπνοή. Δημιουργεί όμως και ένα ιδιαίτερο αφρόλουτρο: ένα κλαδάκι δεντρολίβανου μέσα σε μπανιέρα με ζεστό νερό και μέλι μαλακώνει το δέρμα, αλλά και τον πονοκέφαλο που προέρχεται από ένταση. Επίσης τονώνει την κυκλοφορία του αίματος και ζεσταίνει το σώμα.
ΠΙΠΕΡΟΡΙΖΑ (ΤΖΙΝΤΖΕΡ): Ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους της κινεζικής φυτικής φαρμακευτικής. Η πικάντικη πιπερόριζα είναι πολύ-εργαλείο, αφού ανακουφίζει από τη ναυτία και τους πόνους περιόδου, μέχρι τις καούρες και την ημικρανία. Αμέ!
ΛΕΒΑΝΤΑ: Η μυρωδιά της ηρεμεί και χαλαρώνει. Είναι ευεργετική για τον πονοκέφαλο και την ημικρανία. Πάνω σε κομπρέσες ανακουφίζει από τον πόνο, ενώ όταν εφαρμόζεται πάνω σε κοψίματα και μώλωπες, λειτουργεί ως αντισηπτικό. Το απόλυτο οικολογικό αρωματικό για τις ντουλάπες μας.
ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ: Μυρίζει απολύτως καταπληκτικά σε ένα κάρο συνταγές μαγειρικής. Ως αφέψημα είναι εξαιρετικό για την ανακούφιση του βήχα και του κρυολογήματος -ειδικά αν σεταριστεί με μια κουταλιά μέλι και λεμόνι. Βελτιώνει επίσης και την κυκλοφορία του αίματος.
ΣΚΟΡΔΟ: Οκ, μυρίζει. Αλλά η κατανάλωσή του μειώνει την αρτηριακή πίεση και τη χοληστερόλη. Είναι επίσης πολύ ισχυρό φυσικό αντιβιοτικό. Είναι αντικαρκινικό, ενισχύει τις άμυνες του οργανισμού και εξουδετερώνει τις ελεύθερες ρίζες. Μπροστά σε όλα αυτά τα οφέλη, η παρενέργεια της μυρωδιάς είναι ένα τίποτα. Άρα τρώμε τζατζίκι χωρίς τύψεις για τον διπλανό μας.
ΓΑΤΟΧΟΡΤΟ (CATNIP): Έκπληξη! Μπορεί να το μεγαλώνουμε κυρίως για τις γάτες μας, όμως είναι καλό και για εμάς, αφού ως αφέψημα είναι εξαιρετικό διουρητικό και καθαρτικό, οπότε το μοιραζόμαστε. Και καθώς το απολαμβάνουμε στο φλιτζάνι, γελάμε και με τη γάτα μας που τριπάρει κάπου εκεί γύρω.