«Ὅλοι οἱ Ἕλληνες γνωρίζουν τὸ καλό, ἀλλὰ μόνον οἱ Σπαρτιᾶτες τὸ πράττουν!»

«Ὅλοι οἱ Ἕλληνες γνωρίζουν τὸ καλό, ἀλλὰ μόνον οἱ Σπαρτιᾶτες τὸ πράττουν!»

Σε κάποιους Ολυμπιακούς Αγώνες, προσήλθε στο Στάδιο της Ολυμπίας ένας γέροντας για να παρακολουθήσει τα αθλητικά δρώμενα… Για αρκετή ώρα αναζητούσε μία θέση για να καθίσει… μάταια όμως… καθώς το μόνο που ελάμβανε ήταν βρισιές και σκωπτικά σχόλια… 

Μόλις όμως πλησίασε στο μέρος όπου κάθονταν οι Σπαρτιάτες… ευθύς σηκώθηκαν νεαροί και άνδρες και με σεβασμό του προσέφεραν την θέση τους… 
Οι υπόλοιποι Έλληνες που βρίσκονταν εκεί, επαίνεσαν και χειροκρότησαν με ενθουσιασμό τους Σπαρτιάτες… Και τότε ο γέροντας με δάκρυα στα μάτια είπε:
«…Όλοι λοιπόν οι Έλληνες γνωρίζουν ποιο είναι το καλό… Μόνον οι Σπαρτιάτες όμως το πράττουν…»


 

«… πρεσβύτης ἐν Ὀλυμπίᾳ συντελουμένου τοῦ ἀγῶνος προθυμούμενος θεάσασθαι καθέδρας ἠπόρει πολλοὺς δ’ ἐπιπορευόμενος τόπους ὑβρίζετο καὶ ἐσκώπτετο μηδενὸς αὐτὸν παραδεχομένου· ὡς δὲ κατὰ τοὺς Λακεδαιμονίους ἧκεν… ἀνέστησαν πάντες οἱ παῖδες καὶ πολλοὶ τῶν ἀνδρῶν τοῦ τόπου ἐκχωροῦντες· τῶν δὲ Πανελλήνων ἐπισημηναμένων κρότῳ τὸ ἔθος καὶ ὑπερεπαινούντων… ὁ πρεσβύτης κινήσας πολιόν τε κάρη, πολιόν τε γένειον καὶ δακρύσας… «οἴμοι τῶν κακῶν» φησὶν… 
«ὡς ἅπαντες μὲν οἱ Ἕλληνες ἐπίστανται τὰ καλά… χρῶνται δ’ αὐτοῖς μόνοι Λακεδαιμόνιοι…» 
[Πλουτάρχου, «Διάφορα τῶν ἐν τοῖς Λάκωσιν ἀδόξων ἀποφθέγματα…», 235c

Ὅλοι μας τό γνωρίζουμε τό καλό;
Ποιοί ἀπό ἐμᾶς τό πράττουν ὅμως;
Μήπως χάσαμε ἐν τελῶς τούς Σπαρτιᾶτες;
Ἤ μήπως πρέπει νά τούς ἀναστήσουμε μέσα μας;